Grenzen aan de groei -  (Foei, ik groei)

In 2022 is het 50 jaar geleden dat het baanbrekende rapport van de Club van Rome werd gepubliceerd met als titel ‘De grenzen aan de groei’. De conclusies uit dit rapport waren zorgwekkend: de natuurlijk hulpbronnen van de aarde raken langzamerhand op en daardoor remt de industriële groei. Wel nemen de bevolking en vervuiling nog enige tijd toe, maar door een verslechtering van de voedselvoorziening en de gezondheidszorg komt de bevolkingsgroei in eerste instantie tot stilstand en later neemt deze af.

Deze conclusies werden getrokken op basis van een systeem-dynamisch model, waarbij interacties tussen bevolking, industriële groei, voedselproductie en limieten in de ecosystemen van de aarde opgenomen zijn. Natuurlijk zitten in dit model aannames en is het doortrekken van trends zonder wijziging in de omstandigheden niet zonder risico, maar latere onderzoeken bevestigen nog steeds de geldigheid van het gebruikte scenario.

En we ervaren de laatste jaren dat er zeker grenzen zijn. Grenzen aan de controle over ziektes, grenzen aan de hoeveelheid verkeer en aan de hoeveelheid neerslag die verwerkt kunnen worden, en grenzen aan de hoeveelheid energie die we kunnen opwekken. Hoe past dit binnen het paradigma van de economische groei en hoe kunnen we hier in onze modellen rekening mee houden?

Op PLATOS 2022 staan we hierbij stil en gaan we in hoe we om kunnen gaan met groei en welke rol modellen daarbij kunnen spelen.